Seni Seviyorum Çünkü...

Seni seviyorum çünkü
Adını duyduğumda titriyorum.
İçimdeki sevda telleri titriyor,
Eriyorum su olup akacağım sanki...
Su olsam da sana akmak için yol bulurum ben,
Ayaklarının dibine göl olurum,
Sen bu aşk suyu ile yıkanırsın...
Seni düşünmediğim tek bir an yok bile,
Senin hasretine tutsak oluyorum.
Hasret dedim de, seni özlemenin bu kadar zor olacağını bilmezdim.
Bir sarmaşığa dönüşüyor hasretin, bedenimi sarıyor.
Hasretten şikayet etsem de aldırma sen,
Kavuştuğumuzda yaşadığım bahtiyarlık,
kötü olan ne varsa hepsini silip atıyor...


Seni Seviyorum Çünkü
Yanındayken dört mevsim bahar oluyorum...
Seni o baharın en nadide çiçeği yapıyorum,
Buram buram çiçek açıyorsun yüreğimde,
Kokunla başımı döndürüyorsun...
Bir bahardan diğerine uzanırken zaman,
sensizliği aklıma bile getirmek istemiyorum...
Çiçek dedim ya, 

Bir çiçek adı verseydim sana
papatya olurdun...

Tomurcuklarıyla dünyaya, insanlara
baharın geldiğini müjdeleyen papatya
iddiasız ama güzel, güzel ama kibirsiz...


Seni Seviyorum Çünkü
Sana baktıkça kendimi hiç keşfedilmemiş bir kıtanın topraklarında buluyorum...
Adım adım dolaşıyorum seni,
Sana ait ne varsa öğrenmek istiyorum...
Keşfetmeye aç bir kaşifim ben,
Ancak senin topraklarında doyuyorum hayata...
Sana her gün yeniden aşık oluyorum,
Bu aşka ben bile şaşıyorum,
Ama şaşkınlığım beni mutlu ediyor...


Seni Seviyorum Çünkü
Her sabah kalktığımda, 
bir günü daha seninle geçirecek olmanın mutluluğunu yaşatıyorsun bana...
Ben güne seninle başlıyorum
ve her gün hayatı yeniden keşfediyorum;
Gök kuşağının her tonunu gölgede bırakan en parlak renksin sen...

Her şey senin rengini taşıyor,
benim için ancak o zaman anlamlı oluyorsun...


Seni Seviyorum Çünkü
Soğuk günlerde içimi ısıtan ceketimsin,
Sıcak günlerde ise ferahlık veren kuzey rüzgarı,
İliklerime işleyerek esiyorsun...
Her şeyde sen varsın,

Nasıl olmayacaksın ki;
Sanki sen doğduğumdan beri içimdeydin,
Yüreğimin en derin köşesinde idin,
Sanki ortaya çıkmak için beni bekliyordun...
Ve ben orada olduğunu fark edince,
hak ettiğin yere çıkardım seni...


Seni Seviyorum Çünkü
Hep benimlesin...

Seni görmem için yüzüne bakmam gerekmiyor.

Gözümü kapatsam oradasın.
Gördüğüm her sima aslında sensin.
Gözlerinin içindeki binlerce yıldız,
gecenin karanlığını delip geçiyor...
Sen bana bakarken, 
ben kendimi yıldızlara bakıyor gibi hissediyorum...
O yıldızların parlaklığında kaybediyorum kendimi,

Gözlerim kamaşıyor ama şikayetçi değilim aydınlığından... 

Güneş doğmasa, yıldızlar kaybolmasa diyorum,
Ama biliyorum ki güneşimde sen olacaksın gecenin sonunda,
Bu kez daha parlak ve aydınlık çıkacaksın karşıma...


Seni Seviyorum Çünkü
Saçların ellerimin arasında kayıp giderken,
dünyadaki cenneti bulmuş gibi hissediyorum kendimi...
Her gülümseyişin içime yeniden yaşama sevinci dolduruyor,
Her gülümseyişin karamsarlığı yıkıyor, mutsuzluğu parçalıyor...


Seni Seviyorum Çünkü

Seni sevmeyi, sana dokunmayı,
seni dinlemeyi, sana bakmayı, seni koklamayı, 

seninle paylaşmayı seviyorum...
Seni sen olduğun için seviyorum...


Seni Seviyorum Çünkü
Seni sevdiğimi anlatmaya çalışırken,
ne kadar çaresiz olduğumu da görüyorum...
Her sözcükten sonra durup tekrar düşünüyorum,
Seni yeterince anlatabildim mi diye...
Biliyorum ki yetmeyecek,

Bu kadar sözcükten sonra bile,
sana sevgimi anlatamamış olacağım...
SÖZCÜKLERİN BİTTİĞİ YERDE GÖZLERİME BAK
ONLAR BU SEVGİYİ ÇOK DAHA İYİ ANLATACAKTIR SANA!...

(Mehmet Coşkundeniz)